De TLR, de tonische labyrint reflex. Waar de ATNR en de STNR de vorige keren besproken zijn, is de TLR een reflex die veel te maken heeft met deze reflexen. Ook de TLR heeft een functie bij het beginnen met kruipen. Het zorgt ervoor dat je je hoofd naar boven en beneden kunt bewegen en dat je je rug kunt buigen, hol en bol. Kinderen die niet tot kruipen komen, gaan vaak zich vaak verplaatsen door op hun billen te schuiven. Het missen van volgende motorische mijlpalen is dan bijna onoverkomelijk.

Meer over de ATNR vind je hier: https://www.facebook.com/BuroLeinOmmen/posts/1218199234990769Meerover de STNR vind je hier: https://www.facebook.com/BuroLeinOmmen/posts/1222478951229464

Deze reflex heeft alles te maken met het ontwikkelen van je evenwicht, oriëntatie, zwaartekracht en spierspanning. Elke keer als het hoofd naar voren of naar achteren beweegt, passen de spieren zich in spierspanning aan. Zodat je niet voor- of achterover kukelt als klein kind als je staat. De TLR zorgt voor deze ontwikkeling. Test je een TLR door het hoofd voorzichtig naar voren te laten buigen, dan zie je dit vaak aan de houding. Als het een erg actieve TLR is, kunnen mensen zelfs omvallen naar voren of naar achteren. Maar vrijwel altijd zie je bij een actieve TLR dat er iets wezenlijks veranderd in de spierspanning in de rug.

Is de TLR niet meer actief? Dan zou je je hoofd moeten kunnen buigen zonder echte spierspanningsbeweging te zien in het lijf. Oftewel, je hoofd moet ‘los kunnen koppelen’ van je hoofd.

Bij de TLR zie je 2 bewegingen. De ene beweging is al aanwezig in de baarmoeder. De baby buigt zijn hoofd naar voren en het hele lichaampje vormt zich als een bolletje. De achterwaartse TLR (het hoofd buigt naar achteren) ontwikkelt zich later, vanaf een half jaar ongeveer en kan nog zichtbaar zijn tot een jaar of 3. Toch ook al is de achterwaartse beweging van de TLR zichtbaar bij de geboorte. Als het kind zich door het geboortekanaal frummelt en het hoofd naar achteren gooit, strekt het hele lichaampje zich uit zodat hij makkelijker door het geboortekanaal heen komt. Dat reflexintegratiebehandelaars je dus vragen naar een anamnese van de geboorte is logisch: veel reflexen zijn al actief tijdens de zwangerschap en geboorte en doorlopen zo hun functie. Bij een keizersnede of een stressvolle bevalling of een bevalling met ingrepen (kortom: een bevalling die niet helemaal natuurlijk en stressloos is gegaan) zie je vaker actieve reflexen aanwezig bij een persoon.

De TLR kan je vaak nog actief zijn bij schrijfproblemen. Heel simpel eigenlijk: een kind met een actieve TLR buigt zijn hoofd en de armen en de benen hebben de neiging om mee naar ‘binnen’ te buigen. Controle over je eigen lichaam is best wel handig met schrijven en des te lastiger als je het niet hebt.

Je ziet de TLR ook vaak bij mensen met hoogtevrees of wagenziekte: het buigen van het hoofd (ookal is de beweging minimaal) zorgt ervoor dat je je evenwicht even kwijt bent. Je kan je duizelig voelen of gedesoriënteerd. Diepte inschatten wordt moeilijker en afstand en snelheid inschatten is ook niet altijd even makkelijk.

De TLR wordt ook vaak gezien bij mensen met een diagnose dyslexie. Bij het lezen buig je je hoofd voorover. Is de TLR nog actief, dan verandert er iets in je spierspanning, maar ook in je oogsamenwerking. Kleine woordjes worden moeilijker om te lezen. Diepte en afstand inschatten tussen paragrafen, lijnen en woorden is moeilijker. Lezen kan een ware uitputtingsslag zijn bij deze mensen. Het schrijven op zich is een uitdaging, de letters passen vaak niet tussen de lijntjes of wat je vrij vaak ziet: het handschrift loopt scheef af of wisselt van lettergrootte. Ook is het algemeen moeilijk in te schatten wat boven, onder, links en rechts van je is.
�Goed rechtop aan tafel zitten is dan ook best een uitdaging. Het buigen van het hoofd zorgt voor een verandering in de spierspanning waardoor je voorover gaat hangen. Wat weer invloed heeft op je concentratievermogen: niet voor niks kun je je beter concentreren als je rechtop zit: signalen naar de hersenen worden beter doorgegeven en bovendien is rechtop zitten een seintje voor het brein om alert te worden.

Ruimtelijk inzicht en ruimtelijke coördinatie heeft dus ook alles te maken met de TLR. Het kunnen inschatten waar je bent in de ruimte is een belangrijke factor om je ruimtelijk inzicht vanuit jezelf te ontwikkelen, laat staan dat je het kunt terugplaatsen en visualiseren in bijvoorbeeld rekensituaties.

Een bredere benadering van leer-, lichaams- en gedragsuitdagingen is dus noodzakelijk. Nog actieve reflexen op latere leeftijd kunnen ervoor zorgen dat je niet de controle hebt over je lichaam die nodig is. Cognitief kun je dan heel wat extra begeleiding krijgen, maar dit zal nooit zoveel compenseren als zou moeten.

Een aantal behandelingen reflexintegratie kan echter wel verlichting geven. Het is prachtig om te zien hoe schoolresultaten (bij kinderen), maar ook algemeen welbevinden (kinderen en volwassenen) omhoog gaan zonder überhaupt iets aan onderwijsbegeleiding te doen. Je motorisch ontwikkelen is jezelf ook mentaal ontwikkelen.

Meer weten? www.burolein.nl of stuur een berichtje naar info@burolein.nl